5. ทุติยผลสูตร

ผลานิสงส์การเจริญอานาปานสติ 7 ประการ

[1314] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานาปานสติ อันภิกษุเจริญแล้ว
กระทำให้มากแล้ว ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก.
[1315] ก็อานาปานสติ อันภิกษุเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
อย่างไร ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก ภิกษุในธรรมวินัยนี้ อยู่ในป่าก็ดี
อยู่ที่โคนไม้ก็ดี อยู่ที่เรือนว่างก็ดี นั่งคู้บัลลังก์ ตั้งกายตรง ดำรงสติไว้
เฉพาะหน้า เธอมีสติหายใจออก มีสติหายใจเข้า (พึงขยายเนื้อความให้พิสดาร
ตลอดถึง ย่อมสำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้พิจารณาเห็นโดยความสละคืนหายใจ
ออก ย่อมสำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้พิจารณาเห็นโดยความสละคืนหายใจเข้า)
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานาปานสติ อันภิกษุเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
อย่างนี้แล ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก.
[1316] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่ออานาปานสติ อันภิกษุเจริญแล้ว
กระทำให้มากแล้วอย่างนี้ พึงหวังได้ผลานิสงส์ 7 ประการ ผลานิสงส์
7 ประการ เป็นไฉน คือ จะได้ชมอรหัตผลในปัจจุบันก่อน 1 ถ้าไม่ได้
ชมอรหัตผลในปัจจุบันก่อน จะได้ชมในเวลาใกล้ตาย ถ้าในปัจจุบันก็ไม่
ได้ชม ในเวลาใกล้ตายก็ไม่ได้ชมไซร้ เพราะสังโยชน์อันเป็นส่วนเบื้องต่ำ
สิ้นไป จะได้เป็นพระอนาคามีผู้อันตราปรินิพพายี 1 ผู้อุปหัจจปรินิพพายี 1
ผู้อสังขารปรินิพพายี 1 ผู้สสังขารปรินิพพายี 1 ผู้อุทธังโสโตอกนิฏฐคามี
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่ออานาปานสติ อันภิกษุเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
อย่างนี้แล พึงหวังได้ผลานิสงส์ 7 ประการเหล่านี้.
จบทุติยผลสูตรที่ 5